An Analysis on Changing Security Policies of Turkey after the July 15th Coup Attempt
Abstract
Turkey's security policies have been largely a result of its historical and political experiences. The July 15th (2016) coup attempt indicates a turning point in Turkey's security policies as it has been strategically important in shaping the political, structural, and bureaucratic structure of the country. A number of reasons would be mentioned in this account. The failed attempt reiterated the need for making swift reforms in its institutionalization and capacity-building with regard to security priorities. As a result, Turkey has got to make certain reforms on its security strategies and state structure. Elimination of the members and elements of the Fetullahist Terrorist Organization (FETO) initiating the coup attempt have become the first priority at the list. Secondly, dismissal of the personnel from nearly every state and government agency has been the second measure. Finally, certain reforms have been implemented in re-structuring the state, the army, and security organizations alike. This paper aims to present and eventually interpret the changes on the security policies of Turkey after the July 15th coup attempt; then the policies are analyzed through the reports produced by think tank organizations. Among these, the relevant reports of İstanbul Policy Center (IPC) and SETA are examined in order to analyze possible effects of the changes, and a contingency analysis is done through those reports. The main purpose of the study is to analyze how Turkey changed its security policies and what are the concurrent results of these changes. Having done so, this study purposes to reveal pros and cons of the changes together with pertinent solutions and suggestions. Consequently, the findings of Turkey would have the prospect to draw lessons for other nations and systems to learn.
Keywords
Full Text:
PDFReferences
Ahmad, Z. H. (1979). Vietnamese Refugees and ASEAN. Contemporary Southeast Asia, 1(1), 66-74.
Aras, B. (2009). Davutoğlu Era in Turkish Foreign Policy. SETA Policy Brief, 23, retrieved from http://www.setav.org/document/SETA_Policy_Brief_No_32_Bulent_Aras_Davutoglu_ Era_in_Turkish_Foreign_Policy.pdf
Aras, B. (2017). State, Institutions and Reform in Turkey after July 15 (IPC Policy Report), Istanbul, Turkey: Istanbul Policy Center.
Aydın, M. (2003). İkinci Dünya Savaşı ve Türkiye 1939-1945, In B. Oran (Eds.), Türk Dış Politikası, (pp. 451-466), İstanbul, Turkey: İletişim Yayınları.
Bağcı, H. (1994). The Middle East Policy of Democrat Party from 1950 to 1960 (Demokrat Parti’nin Ortadoğu Politikası). In F. Sönmezoğlu (Eds.), Türk Dış Politikasının Analizi, (pp. 89-121). İstanbul, Turkey: Der Yayınları.
Baran, T. (2018). Türkiye’de Savunma Sanayi Sektörünün İncelenmesi ve Savunma Sanayi Sektörü Harcamalarinin Ekonomi Üzerindeki Etkilerinin Değerlendirilmesi. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4(2), 58-81. DOI: 10.29131/uiibd.429369
Barbak, A. (2017). Darbe Olgusunun Yönetsel Boyutu: Kamu Örgütlenmesi Bağlamında Kavramsal Bir Tartışma, Aydın, Turkey: Adnan Menderes Üniversitesi Yayını.
Cebeci, M. (2007). Tehdit Algılamasında Yapısal ve Konjonktürel Nitelikler/İthal Tehditler, Türkiye'ye Yönelik Dış Kaynaklı Tehditler Sempozyumu, Harp Akademileri Komutanlığı., İstanbul, Turkey, 33-43, Retrieved from https://docplayer.biz.tr/16701135-T-c-genelkurmay-baskanligi-harp-akademileri-komutanligi-stratejik-arastirmalar-enstitusu-mudurlugu-yenilevent-istanbul.html
Davutoğlu, A. (2012). Stratejik Derinlik: Türkiye’nin Uluslararası Konumu, İstanbul, Turkey: Küre Yayınları.
Decree Law no. 667 (2016). State of Emergency and Decree Law No. 667, Retrieved from https://www.yazicilegal.com/media/1121/4887182016-1.pdf
Decree Law No. 669 (2016). State of Emergency and Decree Law No. 669, Retrieved from https://rm.coe.int/CoERMPublicCommonSearchServices/DisplayDCTMContent?documentId=0900001680698fb7
Decree Law No. 690 (2016). State of Emergency and Decree Law No. 669, Retrieved from https://rm.coe.int/cets-005-turkey-decree-no-690-with-force-of-law-on-measures-to-be-take/168072ab90
Dedeoğlu, B. (2003). Uluslararası Güvenlik ve Strateji, İstanbul, Turkey: Derin Yayınları.
Doğan, N. (2006). Türk Siyasal Partilerinin Uluslararası İlişkilere Yaklaşımı: 1923-1980: Partilerin Benimsedikleri Dışişleri, Güvenlik ve Savunma Politikaları, In N. Doğan and M. Nakip (Eds.), Uluslararası İlişkiler ve Türk Siyasal Partileri, (pp. 117-154), Ankara, Turkey: Seçkin Yayıncılık.
Ergün, O. (2018). Siyasi Savaş ve Güvenlik Açığı. Bitlis Eren University Journal of Academic Projection, 3(4), 96-131.
Erhan, Ç. (2003). Demokrat Parti Dönemi- I (1950-1955), In B. Oran (Eds.), Türk Dış Politikası İstanbul, Turkey: İletişim Yayınları, 251-279.
Gray, C. S. (2008). Modern Strateji, H. Öz (Trns.), İstanbul, Turkey: Truva Yayınları.
Gülener, S. & Erciyas, S. (2016). Dünyada Arındırma Uygulamaları ve Türkiye’de Devletin FETÖ’den Arındırılması. Ankara, Turkey: SETA.
Gürcan, M. (2017). Never Again!: But How?: State and the Military in Turkey After July 15. Istanbul, Turkey: Istanbul Policy Center.
Gürcan, M. & Keyman, F. (2017). Fifteen Months After July 15: Reforming the Military, Transforming the State. İstanbul, Turkey: Istanbul Policy Center.
Güvenlik Terimleri Sözlüğü (2017). Güvenlik, 255-256, Ankara, Turkey: Kamu Düzeni ve Güvenliği Müsteşarlığı Yayınları.
Haggarty, L. (1996). What is Content Analysis?. Medical Teacher, 18(2), 99-101.
Houghton, D. P. (2018) Siyaset Psikolojisi, Durumlar, Bireyler, Olaylar, (Vol. 2), H. İnaç and D. Şekeroğlu (Trns.), İstanbul, Turkey: Bilge Kültür Yayınları.
Kirişçi K. & Winrow G. M. (1997). The Kurdish Question and Turkey, New York: RoutledgeCurzon, ISBN-13: 978-0714643045
Küçükşahin, A, (2007). Türkiye'nin Tehdit Belirleme Yöntemi ve Güvenlik Anlayışı Çerçevesinde Düşman Kavramının Değerlendirilmesi, Türkiye'ye Yönelik Dış Kaynaklı Tehditler Sempozyumu, Harp Akademileri Komutanlığı. İstanbul, Turkey. 43-75, Retrieved from https://docplayer.biz.tr/16701135-T-c-genelkurmay-baskanligi-harp-akademileri-komutanligi-stratejik-arastirmalar-enstitusu-mudurlugu-yenilevent-istanbul.html
Küçükşahin, A., Uyar, E. Ö., Tahminciler, E., & Dinçer, D. (2008). Türkiye’nin Güvenlik Strateji Belgesi Nasıl Hazırlanmalıdır?. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 7, 7-30.
Law no. 2945, (1983). Milli Güvenlik Kurulu Ve Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreterliği Kanunu, http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2945.pdf
Mardin, Ş. (1973). Center-Periphery Relations: A Key to Turkish Politics?. Daedalus, 102(1), 169-190. Retrieved from https://www.jstor.org/stable/20024114
McGann, J. G. (2018). 2017 Global Go To Think Tank Index Report, Think Tanks and Civil Societies Program (TTCSP), Philadelphia: University of Pennsylvania. Retrieved from https://repository.upenn.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1012&context=think_tanks
MFA, (2019). Türkiye´nin Uluslararası Güvenlik Perspektifi ve Politikaları, http://www.mfa.gov.tr/i_-turkiye_nin-uluslararasi-guvenlik-perspektifi.tr.mfa
Ministry of Justice (2017). Türkiye Cumhuriyeti’nin Ulusal Güvenlik Politikalari Ve Güvenlik Stratejilerin Gelişimi, Department of Training, Ankara, Available at: http://www.edb.adalet.gov.tr/e-book/3-ULUSALG%C3%9CVENL%C4%B0K.pdf
Oran, B. (2003). Türk Dış Politikası, (Vol. 1), İstanbul, Turkey: İletişim Yayınları.
Önder M. & Zengin, Ü. N. (2018). Civil Military Relations During the AK Party Era, KAYSEM12 Uluslararası Kamu Yönetimi Sempozyumu, Türkiye’de Toplum, Yerleşim Ve Yönetim Tartışmaları, Kırıkkale, Turkey, 134-145.
Özcan, G. (2000). Doksanlı Yıllarda Türkiye’nin Değişen Güvenlik Ortamı, In G. Özcan and Ş. Kut (Eds), En Uzun On Yıl: Türkiye’nin Ulusal Güvenlik ve Dış Politika Gündeminde Doksanlı Yıllar, İstanbul, Turkey: Büke Yayınları.
Sezen, S. (2000). Milli Güvenlik Kurulu Üzerine. Amme İdaresi Dergisi, 33(4), 63-83.
Soysal, M. (1990). 100 Soruda Anayasanın Anlamı, (Vol. 8), İstanbul, Turkey: Gerçek Yayınevi.
Sönmez, G. (2016a). Şiddete Varan Aşırıcılıkla Mücadele ve Türkiye'nin Yeni Güvenlik Konsepti. Ortadoğu Analiz, 8(77), 54-57.
Sönmez, G. (2016b). Coup Attempt of July, 15: Turkey’s Fight for Democracy and To Re-Configure Civil-Military Relationship. ORSAM Policy Brief, 46, Retrieved from https://orsam.org.tr//d_hbanaliz/46eng.pdf
Turkish Armed Forces General Staff (2003). MT 411-1 Bilgi Harekatı, Ankara, Turkey: Genelkurmay Basımevi.
Yeşiltaş, M. & Aslan, M. (2017). The Road to July 15 in the Turkish Armed Forces and Combat Readiness in Its Aftermath. Ankara, Turkey: SETA.
DOI: https://doi.org/10.26618/ojip.v10i1.3213
Refbacks
- There are currently no refbacks.
Copyright (c) 2020 Otoritas : Jurnal Ilmu Pemerintahan
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.